برخی از پیامك های شما به غدیر خم:
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید
.gif){kind=small}
- 1394/4/13
و شهوت از سر انگشتان او خارج شد!
داستان سرایان و خیال پردازان با تحریفات و افسانه های موهوم خود و با شاخ و برگ های دروغینی که به داستان پر جاذبه حضرت یوسف علیه السلام دادند، چهره تابناک این پیامبررا نیزبه سان دیگر پیامبران غبارآلود جلوه دادند و تلاش کردند با آلوده ساختن این سرچشمه پاک، جویندگان حقیقت را از بهره جستن از این زلال معنوی محروم کنند. ما در ذیل به برخی از اباطیل و سخنان زشت و مشمئز کننده آنان اشاره می کنیم.
یوسف صدّیق در تاریخ بشریت یکی از چهره های زیبای معنوی و از شخصیت های ممتاز و و کم نظیری است که از مکتب تربیتی و انسان ساز وی می توان درس های پرهیزگاری، طهارت نفس و پاکدامنی و سایر کمالات اخلاقی را فرا گرفت؛ بدین خاطر است که خداوند تعالی داستان یوسف را «احسن القصص» خوانده و آن حضرت را به عنوان یک تمثیل ایمان و اخلاق و به عنوان نمونه والای انسانیّت و فضیلت معرفی کرده و مشتاقان حقیقت و معنویّت از آن آیینه تمام نمای سجایای اخلاقی فرا خوانده است. اما افسوس که داستان سرایان و خیال پردازان با تحریفات و افسانه های موهوم خود و با شاخ و برگ های دروغینی که به این داستان پر جاذبه دادند، چهره تابناک این پیامبر را نیز به سان دیگر پیامبران غبارآلود جلوه دادند و تلاش کردند با آلوده ساختن این سرچشمه پاک، جویندگان حقیقت را از بهره جستن از این زلال معنوی محروم کنند. ما در ذیل به برخی از اباطیل و سخنان زشت و مشمئز کننده آنان اشاره می کنیم.
اسرائیلیات و قصد مراوده یوسف با همسر عزیز مصر
مصائب یوسف (علیه السلام)
در تفاسیری چند در ذیل آیه کریمه: « وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصینَ » « ...آن زن قصد او کرد و او نیز (اگر برهان پروردگار را نمی دید) قصد وی می شود....» (یوسف/24) روایات اسرائیلی و افسانه های خرافی فراوانی وارد شده و نسبت های بسیار زشت و ناروایی به ساحت پاک حضرت یوسف (علیه السلام) داده اند که قلم از نگارش آن شرم دارد و به جرأت باید گفت در برخی از رمان های مبتذل نیز چنین پرده دری ها و صحنه آرایی هایی صورت نگرفته است!
همانا اگر این مجعولات در کتب تاریخی نقل شده بود، هیچ گاه حاضر نمی شدیم که آن ها را نقل کنیم و صفحه سفید کاغذ را به آن بیالاییم؛ اما چه می توان کرد که هرزه درابان این اباطبل را به عنوان تفسیر قرآن و در جنب کلام الهی جا داده اند و از همین رهگذر جفای بسیاری در حق این کتاب هدایت کرده اند که ما برای باز کردن مشت این دروغ پردازان و افشای اهداف شوم آنان ناچاریم تا برخی از این روایات را نقل کنیم و آن گاه آن ها را به دایره نقد ریخته، بی پایگی آن ها را آشکار کنیم؛
اعتراف همسر عزیز نیز بینه ای است روشن، چرا که وی به گناه خویش اقرار کرده می گوید: «من او را به خویشتن دعوت کردم و او خودداری کرد!» «الان حقّ آشکار شد! من بودم که او را به سوی خود دعوت کردم و او از راستگویان است»
