برخی از پیامك های شما به غدیر خم:
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید
.gif){kind=small}
- 1394/4/13
صفح الهی را می شناسی؟
پروردگار ما هیچ چیز را فراموش نمی کند، اما به گونه ای عمل می نماید تا ما نافرمانی خویش را فراموش کنیم و در درگاه او حتی احساس شرم و خجالت نیز ننمائیم. این همان مفهوم صفح الهی است.
همانگونه که می دانید در آیات قرآن کریم، با عبارات و کلمات متعددی به رحمت فراگیر الهی اشاره شده است. کلماتی نظیر رحمن (که اشاره به رحمت عام الهی دارد)، رحیم (که رحمت خاص خدا را نشان می دهد)، ارحم الراحمین، رئوف، ودود و... همه و همه از این دسته به شمار می آیند.
معمولا می توان مهمترین و برجسته ترین مفاهیم یک مکتب را از شعار و عنوان آن دریافت نمود. همانگونه که می دانید، عنوان تمامی کارهای مسلمین، عبارت شریف " بسم الله الرحمن الرحیم " است که در زوایای گوناگون زندگی مسلمانان رسوخ دارد و سوره های مختلف قرآن کریم نیز با آن آغاز می گردد.
خداوند اسامی و صفات متعددی دارد، اما شگفت انگیز است که از میان تمامی این اسامی و صفات (که 1000 نام آنها در دعای جوشن کبیر آمده)، هنگامی که در این جمله شریفه، می خواهیم از پروردگار خویش یاد کنیم، او را با دو نام " رحمان و رحیم " می ستائیم.
اگر به خوبی در برنامه روزانه زندگی یک مسلمان دقت کنیم، می یابیم که یک مسلمین لااقل در طول شبانه روز و در نماز خویش 60 بار از رحمت الهی یاد می کند و پروردگار خویش را با این وصف می ستاید.
قرآن و رحمت پروردگار
کلمه رحمن به جز مواردی که در " بسم الله " به کار رفته، حدود 41 بار در قرآن آمده است و کلمه رحیم نیز به جز دفعاتی که در " بسم الله " تکرار گشته، حدود 80 بار دیگر در قرآن مجید بکار رفته است.
اما اگر آیات مختلف قرآن کریم را بررسی کنیم، با حقائقی عمیق از رحمت الهی مواجه می گردیم.
قرآن کریم صراحتاً از جانب پروردگار متعال اعلام می دارد که خداوند رحمت را بر خویش لازم و واجب ساخته است و می فرماید: "... پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض كرده... " ((سوره انعام، فرازی از آیه 54))، اما هیچ کجای قرآن کریم، هرگز در خصوص عقاب پروردگار چنین سخنی به میان نیامده است. حتی در نقطه مقابل، قرآن کریم نمونه های گوناگونی را برمی شمرد که خداوند حتی بدون آنکه بندگانش توبه کنند، با رحمت گسترده خویش،از عقاب آنان چشم می پوشد. لذا در خصوص گناهانی به غیر از شرک می فرماید: " خداوند (هرگز) شرك را نمىبخشد! و پایینتر از آن را براى هر كس (بخواهد و شایسته بداند) مىبخشد... "((سوره نساء، آیه 48)، مشخص است که در این آیه سخن از بخشش پس توبه انسانها نیست، چرا که در آن حالت خداوند هرکسی را که توبه کند، حتی اگر مشرک نیز باشد، باز نیز می آمرزد.)
